De vrouw van
Hoe beleef je als vrouw van een duivenmelker de zaterdag? Dat is een vraag die ik wel eens gesteld krijg.
Zaterdag, is bij ons dé dag van de duivenvluchten. Dé dag waar mijn man een week lang, dag in dag uit, naar toe leeft en druk mee is. Voeren, trainen, koppelen, badderen en hij zit samen met Eva zelfs gezellig met de duiven te praten.
Laat ik je eerst vertellen hoe de week voor de duivenvlucht er ongeveer (in duiventaal) bij ons verloopt, misschien begrijp je dan onze zaterdag.
Soms is het, zelfs voor mij, moeilijk te snappen wanneer mijn man thuis komt van zijn werk, eerst naar het duivenhok “vliegt” in plaats van naar binnen gaat en gezellig gaat zitten eten met zijn gezin. In de loop van de jaren en met mijn “achtergrond” als dochter en zus van H. Doldersum en zoon, begin je het warempel ook nog te begrijpen, want wordt het bijvoorbeeld eerder donker dan verliezen de duiven de pennen (de veren) en kunnen ze niet meer meedoen aan de vluchten. Ze moeten een strak eetschema hebben en ze moeten natuurlijk trainen. Al met al kost hem dit best wat tijd en energie, maar als ik hem zie stralen hoe hij met zijn duiven bezig is, is mij dat meer waard dan een warme maaltijd 😊
De zaterdag
Zaterdagochtend de telefoon wordt aangezet en de berichten “vliegen” binnen. ’s Ochtendvroeg worden de weersberichten al op tijd in de gaten gehouden. Niet alleen het weerbericht van ons dorp, maar van de hele route die de duif af moet leggen om thuis te komen, wordt onder de loep genomen. De bewolking, de temperatuur, hoge druk, lage druk, kopwind, alles hoor ik voorbij komen. Ook de lossingen van de duiven worden nauwkeurig bekeken. Via de WhatsApp wordt druk gespeculeerd; “als de duiven zoveel kilometer per uur vliegen met zo’n windsnelheid dan moeten de duiven zo laat bij ons zijn”.
Ondertussen ga ik bezig met het huishouden en gaat Raymond met onze dochter Eva alles voorbereiden voor de terugkomst van zijn duiven. De hokken worden extra goed schoongemaakt, het water wordt opnieuw ververst, het voer wordt aangevuld en tot slot de “kleppen” met daaronder de antennes (die registreren hoe laat een duif thuis komt) worden opnieuw gecontroleerd.
Eind van de ochtend belt mijn broertje me op. Hij schreeuwt haast door de telefoon ‘ik krijg Raymond niet te pakken de duiven komen niet rond 13.00 uur thuis, ze hebben daar en daar al gedraaid dus wij moeten ook eerder liggen’.
Dusss…. Mijn eerste duiventaak deze dag, Raymond melden dat de duiven eerder komen. Natuurlijk had hij hier rekening mee gehouden en belt hij Rik terug om hem gerust te stellen dat hij voorbereid is. En inderdaad, de eerste duiven kwamen rond half 1 binnen vliegen. Raymond was heel relaxt want zijn duiven kwamen goed zei hij. Ik heb totaal geen idee of hij vroeg of laat ligt. Ik zie het resultaat pas ’s avonds als hij uit de duivenkeet komt. Wel of geen bloemen 😊
Afgelopen zaterdag geen bloemen, dus geen eerste maar Eva en hij hebben het goed gedaan (werd me verteld).
Raymond heeft me gevraagd om wekelijks een blog te schrijven op zijn website. Concreet zal het inhouden dat Raymond mij informatie aanlevert en ik het in mijn eigen “simpele” duiventaal verwoord in een blog. Ook zal Eva jullie door middel van foto’s en filmpjes op TikTok en Facebook op de hoogte houden van de laatste vluchten.
Groeten en veel liefs,
Germa
